Ryan Robinson.nl
Ryan Van Esch, deelnemer aan de RIB Rally Rubson Raid Turquoise
Ryan van Esch in de Pers
De 'Strijd der Titanen' is gestreden, en Noord-Brabander Ryan van Esch (40) is door zijn concurrenten tot Robinson aller Robinsons uitgeroepen na wat gerust een bloedstollende finale had mogen heten, ware het niet dat het bloed er niet te stelpen was.Dat Ryan zich mengde in de strijd, was al verbazend op zich: tijdens 'Expeditie Robinson 2003' was hij de gebeten hond en werd hij afgeschilderd als een 'arrogante eikel'. 'En nou kan ik een eikel zijn op z'n tijd, maar arrogant ben ik absoluut niet,' zegt hij nu.
.... Na afloop van die eerste Expeditie deed hij er een jaartje over om de knoop door te hakken; toen verkocht hij zijn huis en zijn levenswerk, een autobedrijf en een reinigingsbedrijf, en besloot hij zijn motto - 'Geniet van het leven, het duurt maar even' - in daden om te zetten en zich te vestigen op Curaçao. Wat hij gaat aanvangen met de 50.000 euro die hij dit jaar verdiend heeft, dat weet Ryan twee maanden na zijn terugkeer uit de Filipijnen nog altijd niet - 'op iets leuks voor paps en mams en de broertjes na: waarschijnlijk een tripje.' Wij ontmoeten hem in 's Hertogenbosch, de ochtend na het Grote Gala waar in aanwezigheid van 11 Expeditieleden, familie, vrienden en fans de finale van de 'Strijd der Titanen' op het grote scherm werd vertoond.
HUMO Ben je al helemaal gerecupereerd?
RYAN VAN ESCH « Niet helemaal. Ik ben nog altijd vijf kilo lichter dan toen ik vertrok: voor mij is het een hele opgave weer op mijn gewicht te komen. In mijn eerste Expeditie was ik 18 kilo afgevallen in 47 dagen, nu zelfs 19 kilo in 30 dagen.»
HUMO Klopt het dat jij, zoals Björn zegt, dit keer niet wilde meedoen als ook Robin erbij zou zijn?
RYAN « Ik heb ontzettend goed nagedacht of ik het wel zou doen. Fysiek en geestelijk was 2003 zo ontzettend zwaar geweest dat mijn herstel negen maanden tot een jaar heeft aangesleept. Niet dat ik thuis was gebleven als Robin had meegedaan, maar ik had er misschien wel nóg harder over nagedacht.»
HUMO En geldt hetzelfde voor Giovanni?
RYAN « Nee, ik vind Giovanni een topkerel, iemand met wie ik me graag meet. Ja, als je 24 uur per dag op elkaars lip zit en je hebt geen eten, kunnen daar extreme conflicten uit voortkomen, maar ik ben absoluut niet haatdragend. Wat er op het eiland gebeurd is, is iets van op het eiland.
Het verhaal van Robin ligt anders. Ik heb niets tegen die jongen persoonlijk, maar in mijn ogen heeft hij een gemeen spel gespeeld door de psycholoog uit te hangen en zo een aantal mensen, onder wie Jutta, naar zich toe te trekken. En pas achteraf kregen we op de beelden te zien dat hij mij, maar ook een hele hoop anderen, bewust onderuit heeft gehaald en gekwetst om meer kans te maken op die 50.000 euro. Ik zou nooit iemand zoiets aandoen, en ik heb er een hekel aan zo behandeld te worden.»
Lariekoek
HUMO Bij de start kregen jullie één rugzakje voor 17 man mee. Jij propte er een duikbril in. Heb je daar wel plezier van gehad?RYAN « In die situatie is een duikbril een heel goed overlevingsmiddel, daar was iedereen het over eens. Ik heb er het visnet mee uitgezet, en ik heb er slakken en schelpen mee van de bodem opgehaald. We hebben er veel aan gehad.»
HUMO Wat had je nog meer mee?
RYAN « In de rugzak niks. Een week vóór ons vertrek was er een bijeenkomst waar we allerlei vragen konden stellen: wat mag je aan en wat niet, wat krijgen we mee en wat niet... Daar zeiden ze laconiek: 'Je hebt aan wat je aanhebt.' Ik ben daar over na gaan denken: misschien trappen ze ons van het vliegtuig meteen de jungle in. Weet je wat ik doe? Ik trek alles aan en vul mijn zakken met alles wat ik op het eiland nodig denk te hebben, en zo stap ik in Amsterdam op het vliegtuig. En inderdaad, op de Filipijnen werden we na onze tweede vlucht de zee in getrapt en moesten we één minuut naar de boot zwemmen.»
HUMO Waardoor Björns spiksplinternieuwe schoenen meteen onherroepelijk naar de vaantjes waren.
RYAN « En niet alleen die van Björn (lacht). Er waren wel meer mensen die verkeerde kleren aanhadden: spijkerbroeken bijvoorbeeld. Dat droogt niet in zo'n klammig klimaat. Melvin heeft de eerste dagen in een T-shirt van mij rondgelopen, omdat hij er zelf geen bij zich had.»
HUMO Bij de vorming van Kamp Zuid koos Veronique jou er als eerste uit.
RYAN « Dat voelt heel prettig, ja.»
HUMO Jij haalde Frank erbij. Waarop baseerde je die keuze?
RYAN « Ik ben in 2004 samen met Jutta drie weken door Maleisië getrokken. We zijn teruggekeerd naar de Robinson-eilanden: een heel prettige manier om het avontuur af te sluiten. Op dat moment zaten daar nog drie kandidaten van Expeditie Robinson 2004: Frank, Matthias en Shandinella, en daar heb je dan meteen een bijzondere band mee. Dáárom heb ik Frank gekozen - maar ook om de kwaliteiten die hij in huis heeft. Hij is heel sociaal en heeft een erg brede kennis, zo iemand heb je er graag bij.»
HUMO Was je verbaasd dat Ilona Ernestine als eerste koos?
RYAN « Ilona heeft puur op gevoel gekozen, en dat siert haar. Anderen zagen Ernestine als de zwakke schakel omdat ze wat overgewicht heeft - tenminste: omdat ze wat voller is - en last heeft van haar knie. Ilona had sterke mannen als Richard of Björn kunnen kiezen, maar ze is puur gevoelsmatig op het sociale afgegaan, en dat vind ik mooi.»
HUMO Maar ook fout.
RYAN « In wiens ogen is dat fout?»
HUMO Wie een sterk team heeft, wint de proeven en hoeft niemand uit het eigen kamp weg te stemmen.
RYAN « Als er een goede sfeer in het kamp heerst, komt de samenhang vanzelf. Ik heb Frank ook niet gekozen omdat hij zo sterk is, maar omdat ik hem graag om me heen heb.»
HUMO Veronique wou ook Björn erbij.
RYAN « Nee, ik heb constant tegen iedereen geroepen: 'Neem Björn! Neem Björn!' Jammer. Ik denk dat de meesten de eerste dagen dachten: 'Die druktemaker wil ik er niet bij.' Iedereen schildert hem af als een vreemde kwast, terwijl hij een fijn mens is als je hem beter kent.
Met Björn zouden we een kei- en keiharde werker hebben binnengehaald. Ik weet nog dat we in de vorige Expeditie op het Vrouweneiland waren uitgenodigd. Er stond een half afgewerkt bed, en ik vatte het plan op dat af te maken. En Björn: 'Wat heb je nodig Ryan, zeg het maar.' 'Twintig bamboestengels.' Je knipperde één keer met de ogen, en daar lagen ze al. Met Björn kan je overleven.»
HUMO In Kamp Zuid was Douwe de zwakste schakel.
RYAN « Douwe heeft zichzelf tot zwakke schakel gemáákt.»
HUMO Omdat hij verzwakt was door de malariapillen.
RYAN « Lariekoek. Excuses om zichzelf goed te praten. De waarheid is dat Douwe, net zoals Fleur en Maxime, de naweeën van de vorige Expeditie nog voelde. Na vijf maanden hadden ze nog niet alles verwerkt, en dáárdoor heeft hij het hoofd laten hangen.»
HUMO Was het terecht dat hij zich gepest voelde?
RYAN « Als iemand roept dat hij heel goed kan vissen en dat-ie dit en dat en zus en zo gaat doen, maar na de twintigste keer nog altijd op één zij in het zonnetje ligt, dan krijgt hij van mij de opmerking: 'Doe nou 'ns wat! De visjes komen niet met woorden uit de lucht vallen.' En dan kwam hij achteraf met het excuus: 'Als je druk op mijn schouders legt, dan doe ik het niet.'
Pieter en ik sleurden hele stapels hout uit het bos en legden die bij het kampvuur, maar de volgende morgen was alles opgestookt. 'Douwe, waar is dat hout?' 'Ja, ik had het koud vannacht.' 'Ja maar Douwe, dat vuur hoeft 's nachts geen meter hoog te staan.' 'Ja maar, ik had het koud.' 'Ginds hangt je lange broek, trek die dan aan.' 'Ja maar, dat vind ik niet fijn.' Ja sorry, zo werkt het niet. Ieder mondje moet worden gevoed, en daaraan moet iedereen meehelpen. Wie dat niet doet, krijgt het hele kamp tegen. Ook Jakobien en Veronique hadden problemen met hem, al namen ze het af en toe voor hem op. Ik vind Douwe een hartstikke aardige kerel, en 's avonds aan het kampvuur heeft hij superleuke verhalen verteld. Maar ik denk dat het voor hem te vroeg was om dit heftige avontuur weer op zijn dak te krijgen.»
Zeuren en zagen
HUMO Het duurde een tijdje voor jullie ook maar een beetje rijst wonnen. Hoe ga jij met honger om?RYAN « Ik zet een knop om. Ik stel me erop in dat ik maximaal 30 dagen bijzonder veel honger zal lijden - zeker omdat ik een echte bourgondiër ben. Van de eerste Expeditie wist ik dat honger pijn doet: je voelt iets wegtrekken uit alle plekjes in je lichaam, je bent jezelf als het ware aan het opeten. Tot maag gekrompen is en je er minder moeite mee hebt. Dit keer heb ik ook bewustniet te veel gegeten, ook als het kon, om het hongergevoel niet weer op te wekken.»
HUMO Heb je het eetfestijn van de achterblijvers aan je voorbij laten gaan?
RYAN « Toen ik dat gebraden speenvarken zag, dacht ik: lekker! Maar in 2003 had ik bij de samensmelting vijf hamburgers en hotdogs en vijf bakken friet soldaat gemaakt, en toen zat ik binnen een kwartier met buikkrampen bij het kampvuur én met een vinger in mijn keel. Dit keer heb ik een paar stukjes varkenvlees gegeten, een partje sinaasappel, een stukje appel en een roosje bloemkool. En toen was het: genoeg is genoeg.»
HUMO Konden de anderen zich ook zo beheersen?
RYAN « Fleur heeft zich ook redelijk ingehouden, maar de rest heeft zich behoorlijk te goed gedaan, zeker aan de drank (lacht). Ik drink totaal niet, dat was mijn redding.»
HUMO Hoe viel de opmerking van Ernst-Paul dat de samensmelting al achter de rug was?
RYAN « 'De samensmelting is geweest, en jullie zitten er niet bij.' Huh? Ik ben positief ingesteld, dus dacht ik: 'Mij maak je niet wijs dat ze er ineens vijf mensen uitkicken.' Ik heb nog gezegd: 'Jongens, rustig aan de drank, straks komt er nog een proef.' Ik zag Maxime aan de biertjes, tatata! Ik dacht: als er straks een evenwichtsproef komt, gaat die finaal plat. Uiteindelijk kwam Lotte om de hoek: 'Willen jullie met me meekomen voor een slaapproef?' Zie je wel: dit is 'Expeditie Robinson', waar verrassing nummer één is.»
HUMO En toen waren jullie nog met z'n vieren op Miniloc, met als enige voedsel een kom rijst.
RYAN « En een heel klein beetje olie. Dat weet ik nog omdat, de eerste keer dat we rijst maakten, Lydia er olie bij wou doen. Dat wilde ik niet laten gebeuren: als we later iets zouden vinden dat je moest bakken, zou dat niet meer kunnen. En dan kon ze wel roepen: 'Maar dat is lekker!' We moesten daar overleven, en dan denk je niet aan wat lekker is, maar aan wat nodig en niet nodig is.»
HUMO Heb je je direct meester gemaakt van de rantsoenering?
RYAN « Nee, da's eigenlijk vanzelf bij mij terechtgekomen. En eerlijk is eerlijk: ik vertrouwde Lydia niet genoeg om haar het rantsoen in handen te geven. Als zij honger heeft, eet ze het liefst de hele pot op.»
HUMO Toen Fleur en Veronique uit de Expeditie verdwenen waren, droogde Lydia haar tranen en was het gedaan met haar gezeur en gezaag. Fout beeld, zegt ze zelf: 'Puur het gevolg van de montage.'
RYAN « Niet mee eens. Lydia begon al direct bij het speenvarken te zeuren: 'Wat zit hierachter? Wat komt er nu?' en blablabla. Dat kan je honderdduizend keer vragen, dat vertellen ze je toch niet. Laat de dingen op je afkomen. Geniet van het eten, geniet van elkaar en van de verhalen die je uitwisselt. Maar ze blééf er maar over doorgaan.
Toen we op Miniloc aankwamen, zag Fleur het daar helemaal niet zitten, en Lydia ging daar erg in mee. Ik was bang dat zij het hele kamp naar beneden zouden trekken, en dus probeerde ik nog tien keer positiever te zijn dan ik al ben: om hen er bovenop te helpen. Bij Fleur was dat moeilijk, bij Lydia ging het soms wel en dan weer niet. Op een gegeven moment wilden ze allebei heel erg graag naar huis. De proef met de blokken was echt een strijd om wie het eerst weg zou mogen. Vandaar dat Lydia in oprechte tranen uitbarstte toen Fleur verloor en wij terugkeerden naar het eiland.
De switch is gebeurd op het moment dat Veronique zei: 'Geef toch op, Lydia, verlaat de Expeditie op een waardige manier.' Daar bleef ze te lang over doorgaan, waardoor Lydia volgens mij is gaan denken: 'Wacht maar, straks kick ik jou eruit!'
Na de paalproef zei Lydia: 'Dit was de zwaarste proef van de hele Expeditie.' En ik zei: 'De zwaarste proef gaat voor mij nu komen: samen met jou alleen op een eiland!' Maar wonder boven wonder: ze is als een blad aan een boom omgedraaid, en we hebben drie fijne dagen gehad. Echt helemaal super.»
Pagina 1 van 2 Pagina: 1 2 >
Auteur: idb
Foto: Jeroen Van Amelsfoort