Ryan Robinson.nl
Ryan Van Esch, deelnemer Expeditie Robinson 2006, Strijd der Titanen
Immuniteitsproef
Ernst-Paul maakt hen duidelijk hoe de proef er zal uitzien: “Karin, Frank, Jennifer en Richard, welkom bij de laatste immuniteitsproef van deze expeditie. We zitten aan dag 28, jullie kunnen jullie energie goed gebruiken, daarom dachten we aan een Robinson maaltijd. Alles wat hier op tafel staat is uiterst voedzaam en kunnen jullie goed gebruiken om de laatste dagen door te komen. We spelen dit spel in drie rondes, we hebben een voorgerecht, een hoofdgerecht en voor de twee finalisten een heel speciaal nagerecht. Degene die als laatste zijn of haar tong laat zien ligt uit het spel. Op mijn teken tillen jullie het dekseltje van het voorgerecht op en zien jullie wat we jullie voor lekkers voorschotelen.”
Karin: “Ik moet winnen, ik voel dat deze proef me op het lijf geschreven is en ik ga er gewoon helemaal voor.”
Richard: “Wie kan je nog vertrouwen? In het begin van het spel is het al moeilijk, maar nu weet je het helemaal niet meer. Daarom is het voor mij wel heel belangrijk om die immuniteit te winnen.”
Jennifer: “Ik wil de immuniteit best nog wel een keertje winnen, ik wil die ketting nog wel eens rond men hals hebben. Ik merk het al als ik op de boot stap, dan gaat men hartslag sneller en de adrenaline begin te pompen en op het moment van de proef dan ga je er gewoon helemaal voor!”
Karin ziet er geen graten in, ze heeft wel eens levende wormen gegeten in Suriname dus ze is ervan overtuigd dat dit niet zoveel erger kan zijn. Tot ze haar dekseltje optilt…“Het eerste wat me aankijkt zijn drie ogen, ik klapte dicht, heel men systeem weigerde om die ogen ook maar een seconde aan te raken!”
Jennifer ziet het aanvankelijk helemaal niet zitten, ze steekt het vissenoog een seconde in haar mond en houdt het dan voor bekeken; “Ernst-Paul ik heb het in men mond gehad en ik wordt er meteen helemaal naar van, ik kan het echt niet!” Ernst-Paul probeert de kandidaten nog wat aan te sporen; “Het zijn vissenogen, je moet alleen goed doorkauwen want in het midden zit er een hard stukje, het is een beetje taai, een beetje rubberachtig.”
Ernst-Paul waarschuwt de dames dat als ze niet van de vissenogen eten ze meteen uit het spel liggen en blijkbaar heeft dit het gewenste effect op Jennifer: “Als ik voor Karin wil eindigen moet ik mezelf een beetje meer ‘waardig’ maken.” Ze steekt het oog voor de tweede keer in haar mond en begint meteen goed door te kauwen, ze kokhalst en walgt van de paarse blubber die uit het oog komt maar zet toch door. “Wat mij toch heeft overtuigd iets op te eten is dat Karin de beste vrouw van deze expeditie wil zijn, maar ik ook.”
Jennifer, Frank en Richard gaan door naar de tweede ronde. “Wat jullie nu gaan eten leeft in dit rottende hout, het is een worm, die kan je zo eten. Ik heb ze niet geproefd maar ze zouden naar oesters smaken, ze heten Tamiloc, het is hier een echte delicatesse.” Jennifer heeft haar grenzen duidelijk verlegt; “ja, heerlijk, drie slijmerige vieze wormen…” Frank heeft blijkbaar wel een knopje in zijn hoofd gevonden; “De wormen zagen eruit als inktvis dus ik dacht dus ik dacht we gaan inktvis eten! Ik heb ze alledrie binnengeslurpt, ik heb serieus moeten kouwen maar ze waren weg!” Voor Richard is dit blijkbaar een fluitje van een cent; “Ik ben er niet vies van integendeel, dit is eigenlijk wel lekker.”
Richard en Frank gaan door naar de laatste ronde. Frank is niet van plan zich te laten kennen tot hij ziet waar het precies om gaat. Het laatste speciale gerechtje is een half ontwikkeld volgeltje dat nog in zijn schelpje zit. De kandidaten moeten het eitje eerst opmaken en dan de inhoud volledig opeten. Karin krijgt er de kriebels van; “Het kuikentje was half ontwikkeld en je zag gewoon al een snaveltje, daar moest ik ook van kokhalzen hoor!” Frank besluit met het eiwit te beginnen maar nog voor hij halverwege is heeft Richard het hele goedje al naar binnen gewerkt. Hij is de verdiende winnaar van deze proef!
Wil je nog eens bepaalde dingen herzien mbt. "Immuniteitsproef", klik dan op onderstaande links
Ik zag die tafel en de kaarsen en ik dacht: 'O, ik weet wat het is!' 
- Ryan over de kaarsproef -
