Ryan Robinson.nl
Ryan Van Esch, deelnemer Expeditie Robinson 2003
14-12-2006: Dag 6 van de R.R.T…..
Men kon uitslapen op deze dag. Een heerlijk idee om pas om zeven uur aan het ontbijt te hoeven verschijnen. Waar gisteren mee is afgesloten, gaat men vandaag weer mee verder. De Slalom race. Deze zat nu een slag ingewikkelder in elkaar dan de laatste en eiste dus volle honderd procent inzet en aandacht. Geen test rondes varen, maar puur op uitleg diende men het parcours af te leggen. Bij T.R.B. stond deze keer Marco aan het stuur en wederom Bob aan het gas. Frankwin en Tim zouden weer voor de nodige springmeters zorgen in de RIB.
Ook tijdens deze slalom was het weer een nek aan nek race tussen D.C.1 en T.R.B. die uiteindelijk hun meerdere diende te bekennen aan D.C.1. met een verschil van minder dan een seconde. Marco, Bob, Frankwin en Tim hebben hun kunnen waar gemaakt tegenover deze ervaren team leden. Mooie strijdt taferelen met gejuich en blijdschap achteraf. Iedereen wisselde de ervaring en verhalen onderling uit wat weer voldoende materiaal op leverde voor vele A viertjes.
Na deze race had de organisatie tot ieder zijn verrassing een fysiek maar ook fun onderdeel op de agenda gezet. Per team diende men op een parel wit strand van Bamboe een vlot te bouwen en er een bepaalde afstand mee in zee af te leggen. Iets wat achteraf zwaarder bleek dan door vele gedacht. Na het startschot bundelden de teams hun vaardigheden op het bouwvlak. T.R.B. kon als zesde hun (stevig) vlot te water laten. Tim en Ryan zouden voor de voortstuwing zorgen daar dit met maximaal twee personen diende te gebeuren. Een afstand van vierhonderd meter diende men af te leggen deels tegen de stroom in. Niet gering en wat dus ook leuke gezicht uitdrukkingen met zich meebracht. Sommige bouwwerken lieten het halverwege al afweten. Door de super samenwerking van Tim en Ryan wisten ze uiteindelijk als tweede te eindigen in deze niet gemotoriseerde vlot race. De punten waren weer binnen!
Middag programma
Na de lunch kon men koers zetten richting Ko Rok Nok, waar alle RIB’s een lagoon binnen zouden varen. Een geweldig mooi moment zoals er al vele inmiddels waren geweest tijdens deze dagen. De plaatjes spreken voor zich. Kort hierna zou er een Cliff jump event bij Ko Phi Phi plaats vinden. Helaas is dit jump event om onduidelijke reden afgelast. Deze jumps zouden de teams extra bonus punten op gaan leveren.
Daarmee was het inmiddels hoog tijd voor een, wat later bleek mega zwaar onderdeel. De long distance waterski race. Vijfendertig mile (63km) maar liefst. Alle dagen was de zee ons goedgezind en juist op deze dag bleek het weer om te slaan. Veel wind, dus golven met daarbij regen maakte het er niet makkelijk op. Binnen sommige teams riep men vrij simpel, dat doen we even! Alles, behalve dat.
Bij T.R.B. starten Frankwin als eerste en met een snelheid van 36 mile vloog hij vol kracht ongelofelijk letterlijk en figuurlijk over zee. Na 14 minuten kwam hij ten val en sprong Ryan als tweede het water in. Zo bleek men nog vaker te moeten wisselen dan vooraf bedacht. Ook Bob stapte op de ski’s en Tim, de held op dit onderdeel binnen het team zette uiteindelijk de mega prestatie neer om maar liefst de laatste afstand van dik 10 mile in een stuk door te zetten op aanmoediging van zijn team maatjes aan boord van de RIB die hem voort trok.